Monument Geschiedenis

monument geschiedenis

Het gouden tijdperk van Scharloo duurde tot het midden van de jaren zestig. De behoefte aan meer en nieuwere huizen bracht de generaties van de jaren vijftig en zestig naar andere delen van Curaçao. Verder was het leven in een huis op Scharloo moeilijk geworden, omdat de stijgende prijzen voor handenarbeid het onderhoud van deze grote gebouwen heel erg duur maakte. Bovendien werd het onmogelijk om de vele bedienden die nodig waren om zo’n huishouden te beheren te vinden na de komst van de Shell raffinaderij. De lokale dienstmeisjes gingen liever werken voor de Nederlanders, aangezien ze hogere lonen en meer vrije tijd kregen.

Vele van de gebouwen werden veranderd in kantoren. Sommige van de huizen die heel lang leeg stonden werden afgebroken vanwege de slechte toestand waarin ze verkeerden.

De huizen op Scharloo hebben houten vloeren die nooit op de grond werden aangelegd. In de kelder van het gebouw liepen lage stenen muren van de ene kant naar de andere van de kelder waarop lage balken werden gelegd om de vloer te stutten. De planken werden hetzij met houten spijkers, hetzij vaker met ijzeren spijkers op de balken bevestigd. De vloeren waren alle van grenenhout (pitchpine). Grenenhout werd vroeger beschouwd als zeer mooi, omdat het nerven heeft; het was ook zeer goed materiaal, aangezien het nooit stikte van de termieten. Dit zelfde hout werd gebruikt voor plafonds. In de woonkamer en op de galerijen was het plafond vaak versierd met stukadoorswerk waaraan bloemmotieven waren vastgespijkerd.

Het geldmuseum is gehuisvest te Scharlooweg 11, vroeger bekend als Scharlooweg 62. Het is een rechthoekig huis gelegen op de hoek van de Nauwesteeg. Dit huis werd gebouwd tussen eind 1925 en begin 1926 door Hendrik Muskus. Het is een vroeg voorbeeld van het type huis, gebouwd met blokken, genaamd “kas di kaha”, welke populair was in de buitenwijken.

De tuin was omheind met houten traliewerk en een ijzeren hek; tussen de pilaren is een moderne muur gebouwd. De trap en veranda zijn voorzien van gele en bruine tegels met een geometrisch ontwerp. Aan de voorkant zijn de twee deuren en de twee ramen bekroond met dun lijstwerk.
De ingang leidde naar een woonkamer die verdeeld was in twee gedeelten door een muur met een breed en laag gewelf. Er volgden drie verschillende kamers, twee slaapkamers en in het midden een studeerkamer. De binnenplaats was ingesloten door twee vleugels.

informatie verzameld uit “Scharloo” van P. Pruneti Winkel